رباب صدر
عزيزالله ضرغامي (۱۲۶۳- ۱۳۵۷ تهران) از امراء مورد توجه رضاشاه و مدتها رئيس ستاد ارتش در آن دوره بود. پدرش "حسين پاشاخان ضرغامالسلطنه شقاقي " از سران ايل شقاقي بود. در جواني وارد مدرسه قزاقخانه شد و درجه افسري گرفت. تا درجه سرواني در قزاقخانه اشتغال داشت. بعد به ژاندارمري منتقل شد و چند سمت از قبيل رياست ژاندارمري قزوين زنجان و سلطانآباد با او بود. در چند زد و خورد هم شرکت داشت و سرانجام درجه سرهنگ اولي گرفت. 1
عزيزاللهخان در تشکيل قشون متحدالشکل همچنان در ژاندارمري بود و سمت وي فرماندهي فوج شماره يک تهران مستقر در يوسفآباد بود. در سال 1300براي سرکوبي "کلنل پسيان" بهاتفاق "سرتيپ مدحت" و "سالارنظام" به سمت خراسان حرکت کردندکه درسبزوار جلوي آنهاگرفته شد. ولي ضرغامي براي زيارت امام هشتم اجازه سفر به مشهد گرفت. درهمان سال کميسيون هيئت مشورتي نظام اعلام شد که يازده نفر عضويت آن راداشتند که يکي ازآنها سرهنگ عزيزاللهخان بود.
حسنعلي منصور، فرزند رجبعلي (منصورالملک) در سال 1302ش در تهران متولد شد. پس از پايان تحصيلات متوسطه به دانشکده حقوق و علوم سياسي دانشگاه تهران راه يافت و به پشتوانه پدري چون منصورالملک در 1324 به استخدام وزارت خارجه درآمد. او خيلي سريع پله هاي ترقي را پيمود و در همان سال آغازين استخدامش به عضويت هيئت نمايندگي ايران در کنفرانس صلح پاريس درآمد و پس از پايان کنفرانس نيز به عنوان وابسته در سفارت ايران در پاريس ماندگار شد.
منوچهر اقبال فرزند حاج مقبلالسلطنه خراساني معروف به اقبالالتوليه سال 1288ش در مشهد متولد شد. اقبال تحصيلات ابتدايي و متوسطه خود را در مشهد و تهران به پايان برد و براي تكميل تحصيلات به فرانسه رفت و در رشته پزشكي دكترا گرفته و به ايران بازگشت.
دكتر اقبال پس از بازگشت به ايران 1312 تا 1320عهده دار مشاغل پزشكي از جمله :
رياست اداره بهداري شهرداري مشهد، رياست بخش بيماريهاي عفوني بيمارستان رازي، دانشياري و استادي دانشكده پزشكي دانشگاه تهران بود.
سيدجواد صدر فرزند محسن صدرالاشراف در سال 1291ش در تهران متولد شد. وي تحصيلات ابتدائي و متوسطه خود را در تهران و در مدارس اتحاديه، علميه، ادب، اقدسيه و دارالفنون به پايان رسانيد. وي از دانشگاه تهران ليسانس خود را در رشته حقوق اخذ کرد. سپس براي ادامه تحصيل در سال 1314 راهي فرانسه شد و در سال 1318 به دريافت درجه دکتري نايل شد.
پس از بازگشت به ايران ابتدا در وزارت کشور مشغول به کار شد و پس از دو سال به استخدام وزارت امور خارجه درآمد. از سال 1324 الي 1326 دبير يکم سرکنسولگري سفارت ايران در فلسطين بود. با روي کار آمدن عبدالحسين هژير در سال 1327 به سمت رياست دفتر نخستوزير منصوب شد...
عبدالحسين هژير در سال ۱۲۸۰ شمسي در تهران متولد شد. تحصيلات ابتدايي را در مدرسه مظفري بپايان برد. چندي در دارالفنون درس خواند. سپس به مدرسه علوم سياسي رفت و در سال ۱۲۹۸ از مدرسه علوم سياسي ديپلم گرفت. او زبانهاي فرانسه، روسي و انگليسي را فرا گرفت و در اوايل سال ۱۲۹۹ به خدمت وزارت خارجه در آمد و در اداره دارالترجمه با عنوان مترجم مشغول به کار شد.1 در سال ۱۳۰۹ بنا به سفارش انگليسها به وزارت راه منتقل گرديد و سمت بازرس را به خود اختصاص داد. در دوران وزارت سيد حسن تقي زاده به سال ۱۳۱۲ از وزارت راه به وزارت دارائي منتقل گرديد و سمتهاي مختلفي پيدا کرد تا بر مسند مدير کلي وزارت دارايي تکيه کرد و چندي هم بازرس دولت در بانک ملي بود. بالاخره با هماهنگيهاي پشت پرده و سفارشات خاص در کابينه هاي سياسي، قوام، حکيمي و ساعد به وزارت رسيد. خانم لمبتن رئيس اطلاعات سفارت انگليس نردبان ترقي هژير به مدارج عالي بوده است.2 هدف از اين سفارشات تثبيت قرارداد ۱۹۳۳ نفت جنوب ايران به مدت نيم قرن براي انگليسيها بود.3
اسفنديارخان در سال 1265ق در سرزمين بختياري متولد شد. وي پسر حسينقليخان ايلخاني ــ فرزند جعفرقليخان ــ بود. جد بزرگ او معروف به حيدر کور از کدخدايان يکي از طوايف لرستان بود. ولي به دلايلي چند به سرزمين بختياري آمده و به طايفه خدر سرخ پناهنده شده و در نزد آنها به شباني پرداخته بود. بعد از مدتي طايفهاش به مکان اختفاي وي پيبردند و براي بازگرداندن او به طايفه تلاش کردند. ليکن حيدر که چند سالي در ميان بختياريها زندگي کرده بود، رضايت به بازگشت نداد. حسينقليخان پدر اسفنديارخان در عهد ناصري نزديک به سيسال بر طوايف بختياري رياست داشته و با قاطعيت و قدرت حکومت کرده بود.
حسين علاء (معينالوزاره) در سال 1260ش در تهران متولد شد وي فرزند محمدعلي خان علاءالسلطنه (پرنس) و هما خانم عظمهالدوله دختر مجدالملک سينکي بود.
علاء تحصيلات ابتدايي و متوسطه خود را در لندن به اتمام رسانيد، و چون پدرش علاءالسلطنه وزيرمختار ايران در لندن بود. او را از 17 سالگي به عنوان آتاشه سفارت ايران استخدام کرد. وي پس از مدتي نايب سوم و نايب دوم سفارت شد. علاء همزمان با کار در سفارت در رشته حقوق دانشگاه لندن نيز تحصيل ميکرد.
پس از مشروطيت علاءالسلطنه، وزير خارجه، فرزند خود ميرزاحسين خان را به سمت رئيس کابينه وزارت خارجه منصوب کرد. وي به مدت 10 سال در اين سمت باقي بود تا 27 دي ماه 1296 که مستوفيالممالک به صدارت رسيد و ميرزاحسين خان معينالوزاره را به وزارت فوائد عامه منصوب کرد. او در کابينه صمصامالسلطنه نيز داراي همين عنوان بود.
امامقليخان حاجيايلخاني پسر دوم جعفرقليخان و بيبي شاهپسند و برادر تني حسينقليخان ايلخاني است. امامقليخان در تهران و در سال 1240ق در زمان سلطنت فتحعليشاه به دنيا آمد.
پس از محمدتقيخان کيانرسي که قدرت خودش را بدون هيچ پشتيباني از طرف قاجارها، به دست آورده بود، سه نفر از خوانين معروف بختياري، از جمله عليرضا کيانرسي، کلبعليخان زراسوند از طايفه دورکي و جعفرقليخان بختياروند، جهت رسيدن به قدرت با يکديگر به جنگ پرداختند.
مجيد آهي در سال 1265 خورشيدي در تهران تولد يافت. وي فرزند ميرزا ابوالقاسم خان آهي، مترجم سفارت روسيه در تهران، و نوه ميرزا مجيد، شوهر خواهر ميرزا حسينعلي نوري (بهاءالله) بود.1 تحصيلات ابتدايي را در مدرسه فرهنگ تهران به پايان رساند و در سال 1286، در سن 21 سالگي، براي ادامه تحصيل به روسيه رفت و در دانشگاه مسکو در رشته حقوق بينالملل تحصيل کرد.
فرجالله آصف ملقب به سردار معظم فرزند آصف ديوان در سال 1260 خورشيدي به دنيا آمد.1 وي داراي تحصيلات متعارف، ملاك و نماينده دورههاي 14،13،12،11،10،9،8،7،5،4،3 و 15 از سنندج بود.2مرگ وي در سال 1333 خورشيدي در 73 سالگي اتفاق افتاد.
دکتر الکساندر آقايان در سال 1264 شمسي در قزوين به دنيا آمد. پدر و جدش از تجار ارمني قراجهداغ (ارسباران) بودند که براي تجارت در قزوين سکني گزيدند. در هفت سالگي پدرش را از دست داد و دايي وي ميکائيل خان برخورداريان سرپرستي او را به عهده گرفت. وي دوره ابتدايي را در شهر زادگاهش و تحصيلات متوسطه را در تهران و تبريز به پايان رسانيد و سپس براي تحصيل در رشته علوم تربيتي راهي ژنو شد. 1
از دامان يك تربيت عميق اسلامي تا زندان ظلماني شهرباني1
اكنون بيش از [...؟] توقيف عبدخدايي، فرزند برومند و پاكيزهدل اسلام، ميگذرد. عبدخدايي، امروز برخلاف سنن و قوانين و تنها به امر و ميل بيگانه و مزدوران بيگانه، در گوشه زندان مجرد به بندگي خدا مشغول است. در اين مدت كه اين جوان غيرتمند، به جرم خداشناسي، از استفاده از هواي آزاد و نور خورشيد و مجالست با مردم با شرف محروم است، روزنامههاي داخلي و خارجي، براي معرفي او، مطالب زيادي نوشتند؛ ولي چون هيچكدام اطلاعاتشان كامل نبود، نتوانستند زندگاني گذشته او را كاملاً تشريح نمايند. اكنون يك نفر از دوستان نزديك عبدخدايي، به نام عباس غلهزاري، خصوصيات زندگي ايشان را براي خوانندگان بشردوست به رشته تحرير درآورده است كه در زير براي اطلاع عموم، عيناً درج ميشود:
احمدي کاشاني،سيد فاضل؛ فرزند حاج سيد صدرالدين، متولد 1269شمسي. داراي تحصيلات قديم حدود اجتهاد، روحاني و نماينده دورههاي 3و4 از شاهرود (در واقعه کودتاي 1299 شمسي از وکالت مجلس استعفا داد.)1 وي از دوستان و همفکران آيتالله مدرس در مجلس بود، که در سال 1341ش در تهران درگذشت2.
عليقلي اردلان در 5 بهمن 1278 در تهران تولد يافت. پدرش حاج ابوالحسن فخرالملک از خانوادههاي قديمي کردستان و از رجال عصر ناصري و مظفري و مادرش، عباسه، معروف به حاجيه واليه، دختر شاهزاده عبدالصمد ميرزا عزالدوله، فرزند محمد شاه قاجار، بود.1
محمدتقي اسفندياري (1253-1328)؛ فرزند مرحوم محمدقلي خان منتخبالملک به مانند پدر کارمند دولت بود و در دورههاي يازدهم و دوازدهم از اين حوزه به مجلس رفت1. مدتها در وزارت امور خارجه به کار اشتغال داشت و چند سال متوالي در ممالک خارجه بهسمت سفارت و مدتي به کفالت وزارت کشور و همچنين به معاونت وزارت خارجه منصوب بود و در دوره 13 به نمايندگي مجلس شوراي ملي (حوزه بابل) انتخاب گرديد. وي شخصي شريف و از رجال وطنپرست و پاکدامن کشور بود2.
محمد مصدق فرزند ميرزاهدايتالله وزير دفتر در سال 1261ش در تهران متولد شد. نسبت او از سوي مادرش نجمالسلطنه به فتحعلي شاه ميرسيد. پس از پايان تحصيلات مرسوم زمان به دربار ناصري راه يافت و با فوت پدر از سوي ناصرالدين شاه ملقب به « مصدقالسلطنه» شد. در زمان مظفرالدين شاه مستوفي خراسان شد اما با تأسيس مدرسه علوم سياسي در تهران، او که به فراگيري علم علاقه بيشتري داشت شغل دولتي را رها کرد و به تهران آمد تا به اين مدرسه راه يابد.
پس از چندي با مشروطهخواهان همآوا شد. پس از پيروزي انقلاب مشروطه کانديداي نمايندگي نخستين دوره مجلس شوراي ملي بود اما کمي ِ سن باعث رد اعتبارنامهاش شد.
ابوالحسن ابتهاج در 8 آذر 1278 شمسي در رشت متولد شد. پدرش ابراهيم، ملقب به "ابتهاجالملک"، اهل گرکان و برزگترين مالک گيلان و مادرش فاطمه اهل رشت بود. دوران طفوليت را در رشت سپري کرد و تحصيلات ابتدايي را در مدرسه رشديه رشت آغاز نمود. سپس به اتفاق خانوادهاش به تهران آمد و در مدرسه تربيت ادامه تحصيل داد.
خليل اسفندياري بختياري پدر ثريا بختياري از ملکههاي ايران در زمان دودمان پهلوي، فرزند چهارم اسفنديارخان پسر حسينقلي خان ايلخاني بختياري بود. وي در شاهنشين مالمير شهر ايذه کنوني که در آن زمان مرکز حکومت خوانين بختياري بود 1، در سال 1281 شمسي به دنيا آمد.
دکتر ملک منصور اسفندياري فرزند محمدجواد محتشمالممالک در سال 1301 در کرمان چشم به جهان گشود. پس از طي تحصيلات ابتدايي و متوسطه وارد دانشکده حقوق دانشگاه تهران شد.
منوچهر آزمون، نوه دختري شيخ فضلالله نوري، خواهرزاده شيخ بهاءالدين نوري و فرزند ابوالقاسم و عصمت نبوي نوري در سال 1309 در تهران چشم به جهان گشود. پدرش، ابوالقاسم، کارمند وزارت دارايي و ساواک بود. آزمون در فاصله سالهاي 1316-1330 تحصيلات ابتدايي را در دبستانهاي خرد و نشاط و متوسطه را در دبيرستانهاي رازي و دارايي در تهران گذراند. 1 پس از اخذ ديپلم در کنکور اعزام محصل به خارج از کشور شرکت کرد و براي تحصيل در رشته اقتصاد و علوم سياسي در دانشگاه توبينگن و کلن راهي آلمان غربي گرديد.
محمدرضا آشتيانيزاده فرزند ميرزا هاشم آشتياني (روحاني و نماينده مجلس) در سال 1285 در تهران متولد شد. تحصيلات وي در حد ديپلم متوسطه بود که به استخدام شهرداري تهران درآمد و مراحل ترقي را تا معاونت شهرداري طي کرد. در سال 1325 وارد حزب دموکرات قوامالسلطنه شد و از فعالان مبارز حزب شد.1
مظفر فيروز در سال ۱۲۸۵ش در خانوادهای اشرافی متولد شد. پدر وی نصرتالدوله فیروز، فرزند ارشد عبدالحسین میرزا فرمانفرما بود که از خاندانهای متعلق به سیاست انگلستان شمرده میشد. مادر وی دختر میرزا هدایتالله وزیر دفتر بود. پدر او در کابینه وثوقالدوله وزیر خارجه بود و یکی از عاملان انعقاد قرارداد استعماری ۱۹۱۹ شمرده میشد و به همین دلیل مبلغ هنگفتی نیز از انگلستان رشوه دریافت کرد.
مظفر در خردسالی (حدود 6 سالگی) به امر پدر برای تحصیل به انگلستان رفت و با اخذ مدرک دیپلم مدتی را در دانشگاه کمبریج به تحصیل اقتصاد پرداخت.
احمد فرسيو، مشهور و متخلص به اخگر لاريجاني، در سال 1267 خورشيدي در تهران ديده به جهان گشود. پدرش، حاجي ميرزا ابراهيم آملي معروف به ملاباشي از روحانيون مطلع و مجتهد بود که علاوه بر معلمي، کتابدار مدرسه سپهسالار نير بود. مادر و پدر اخگر اهل روستاي ايرا، از توابع لاريجان مازندران بودند.
حسن ارفع، فرزند ميرزا رضا خان (ملقب به ارفعالدوله) و مل لود ميلاد جردوس در سال 1274ه.ش در شهر تفليس گرجستان بهدنيا آمد. مادرش از جانب پدر، انگليسي و از جانب مادر روسي بود، اما اجداد پدري ارفع از خانوادههاي ايراني ساکن ايروان بودند که در پي الحاق ايران به خاک روسيه در زمان سلطنت فتحعلي شاه قاجار، جد ارفع به تبريز مهاجرت کرد.1 چهار ساله بود که پدرش با تقديم پيشکش قابل ملاحظهاي از مظفرالدين شاه براي او لقب "ارفعالسلطان" گرفت.
دکتر عباس حرّي در 15 اسفند 1315 در خانوادهاي روحاني در مشهد به دنيا آمد. پس از گذراندن دورۀ ابتدائي و متوسطه در سال 1335 دورۀ دو ساله دانشسراي مقدماتي را به پايان رساند و به جرگۀ معلّمان پيوست. دو سال در روستا و هفت سال در شهر کاشمر به تعليم و تربيت دانشآموزان پرداخت. در سال 1342 با خانم ناهيد مصوّري ازدواج کرد و در 1345 به مشهد انتقال يافت. در همان سال در آزمون ورودي دانشگاه مشهد در رشته تاريخ، رتبه اوّل و در زبان و ادبيات انگليسي رتبه پنجم را کسب نمود. بنابه علاقه وارد رشته زبان انگليسي شد و در 1345 مدرک ليسانس گرفت. پس از فراغت از تحصيل در همان سال به تهران منتقل شد.
ايرج اسکندري (1287- 1364ه.ش) در تهران و پاريس تحصيل کرد؛ ليسانس خود را از دانشگاه پاريس در رشته حقوق گرفت. در 1316 ه.ش. به اتهام ترويج کمونيزم به همراه 52 تن ديگر به 5 سال زندان محکوم شد. بعد از شهريور 20 آزاد و در انتخابات سال 1322ه.ش. از طرف حزب توده به نمايندگي مجلس انتخاب و در کابينه ائتلافي قوامالسلطنه وزير بازرگاني و پيشه و هنر شد. از آن پس روزنامه رهبر را منتشر نمود، بعد از غير قانوني شدن حزب توده (1327ه.ش.) به روسيه فرار کرد و به فعاليت حزبي ادامه داد و در آلمان شرقي درگذشت1.
غلامحسينخان (شجاعالسلطان، شهابالسلطنه، سردارمحتشم) پسر چهارم امامقليخان حاجي ايلخاني و مادرش حاجيه بيبي زينب دختر ابدالخان و خواهر مادري صمصامالسلطنه در سال 1275ه ق متولد شد و براي اولين بار در سال 1905م، 1323ه ق و بار ديگر در سال 1907م براي مدتي به عنوان ايلبيگي بختياري انتخاب شد. در اواخر سال 1906م، 1324ه ق و اوايل سال 1907م، 1325ق که بين اولاد ايلخان و حاجي ايلخاني بر سر تصاحب عنوان ايلخاني اختلاف به وجود آمد، او خود را به سفارت انگليس نزديک کرد.
محمد رحيمي متخلص به گلبن، در سال 1314 هـ.ش. در قريه کهياز از توابع اردستان متولد شد. وي نويسنده، پژوهشگر و فهرستنگار بود. پدرش غلامحسين رحيمي از کارگزاران اسدالسلطنه نائيني بود که براي سرپرستي دهي به نام اللهآباد از توابع کهياز، از نائين به اردستان مهاجرت کرده بود.
محمود مرتضاييفر بنيانگذار تکبير بعد از انقلاب بود و «الله اکبر»هاي او در بدو ورود امام خميني (ره) در خاطرههاي انقلابيون ماندگار شد. وي بعدها به واسطه حضورش در تريبون نماز جمعه به «وزير شعار» معروف شد.
او تنها عضو کابينه خودش بود. «وزير شعار» نه پستش قانوني بود و نه از مجلس رأي اعتماد گرفته بود. اما براي بسياري حياتي بود و تائيدش را از امام خميني (ره) در ازاي شعارها و ابتکاراتش گرفته بود. در گفتگويي که از ايشان در خصوص چگونگي گرفتن اين لقب سؤال شده بود، بيان داشتند که: «آيتالله توسلي يکبار مرا ديدند و فرمودند: آقاي مرتضاييفر خبر داري که وزير شعار شدهاي؟ با تعجب پرسيدم چطور؟ گفتند: ديروز امام از حاج احمد آقا حال شما را پرسيدند که حاج احمد آقا فرمودند وزير شعار را ميفرمائيد. که امام خنديدند و از آنجا بود که اين موضوع سراسري شد و به خاطر نفس گرم امام (ره) بدون اين که کسي تبليغ کند، همه جا به من وزير شعار ميگويند».
امانالله اردلان ملقب به حاج عزالممالک فرزند ابوالحسن فخرالملک در سال 1263 شمسي در تهران ديده به جهان گشود. مادرش عباسه خانم ملقب به حاجيه واليه، دختر عبدالصمد ميرزا عزالدوله فرزند محمد شاه قاجار بود. وي تحصيلات معمول زمان را همراه با زبان فرانسه نزد معلمان خصوصي فرا گرفت و هنر نقاشي را نيز از کمالالملک آموخت. در زمان صدارت عينالدوله، پدرش وزير تجارت شد و او را نيز در کارهاي حکومتي گمارد. در دوران مشروطه، وي از موسسان انجمن سعادت بود. سال 1288 شمسي نايبالحکومه دزفول شد و در همان سال پس از برگزاري انتخابات مجلس دوم ، به عنوان نماينده مردم دزفول به دوره دوم مجلس شوراي ملي راه يافت و يکي از اعضاء موسس حزب ليبرال مجلس گرديد. 1
خاندان او از خاندانهاي سرشناس و اشرافي زمان خود محسوب ميشدند. مادر حسينخان بيبي زينب از طايفه يانرسي و خواهر اصلانخان چهارلنگ و پدرش، امامقليخان ايلخاني برادر حسينقليخان ايلخاني و پسر دوم جعفرقليخان دورکي بود. امامقليخان بعد از مرگ برادرش به مقام ايلخاني رسيده بود. جد وي حيدرکور بود. سه فرزند اول امامقليخان از بيبي زينب ــ همسر اول او ــ بود. محمدحسينخان ابتدا لقب سرداراشجع داشت، بعد شهابالسلطنه شد و بعد سپهدار لقب گرفت. از زماني که قدرت از طوايف چهارلنگ به هفتلنگ منتقل شد، قدرت در اين خاندان و در خانواده حسينقلي خان ايلخاني روبه رشد نهاد و هنگامي که حسينقلي خان به دست ظلالسلطان در اصفهان کشته شد، شايع بود که تحريکاتي نيز از جانب سپهدار در قتل وي نقش داشته است. او مخالف پدرش بود؛ چون ميدانست که پدرش از اسفنديارخان حمايت ميکند. محمدحسينخان از سوءظن دربار قاجار به خوانين بختياري به نفع خود استفاده کرد و بعد از مرگ حسينقليخان اختلافاتي در خاندان بختياري به وجود آمد. اما اختلافات رفع شد و قدرت آنها رو به ازدياد گذاشت؛ به گونهاي که به مقابله با ظلالسلطان پرداختند و اين کشمکش ميان ظلالسلطان و بختياريها تا زمان عزل ظلالسلطان (1305ق) ادامه يافت. يکهتاز اين اختلاف محمدحسينخان شهابالسلطنه (سپهدار) بود.
عباس اسلامي فرزند سيد علي ثقتالاسلام در سال 1292 خورشيدي در بابل ديده به جهان گشود. پس از گذراندن تحصيلات مقدماتي وارد مدرسه حقوق در دانشگاه تهران شد و پس از پايان تحصيلات و گرفتن پروانه وکالت در بابل مشغول به کار شد. در سال 1313 به استخدام وزارت فرهنگ و هنر درآمد و به شغل آموزگاري در شهر بابل پرداخت ولي بعد از دو سال به کشاورزي روي آورد. 1
حسن ارسنجاني در مرداد 1301 در تهران خيابان ري متولد شد. پدرش، سيد محمدحسين متولد ارسنجان فارس، معمم و شغل وي کشاورزي بوده است. محمدحسين در اردوکشي بختياريها براي اعادۀ مشروطيت به همراه نيروهاي بختياري به تهران آمد و بعد از فرمان مشروطيت ديگر به ارسنجان بازنگشت. وي در تهران با هاجر لقايي ازدواج کرد و صاحب دو پسر به نامهاي حسن و نورالدين و يک دختر به نام احترام شد. سيد محمدحسين قبلا نيز ازدواج کرده بود و از آن ازدواج يک پسر و دو دختر داشت، وي دو دورۀ به نمايندگي مجلس شوراي ملي انتخاب شد. 1
سيد مصطفي فاضلي يکي از چهرههاي درخشان و خدمتگزاران عرصه سازندگي در احداث مراکز درماني، بيمارستانها و درمانگاههاي سراسر کشور بود که در آسمان آزادگي و وارستگي، همچون ستارهاي زيبا درخشيد. مردي که با عزت و شرف تا پاي جان در راه اعتلا و آباداني ايران زمين، مردانه کوشيد تا نام ايران و ايراني در عرصه گيتي همچنان استوار بماند.
اشرف پهلوي خواهر دوقلوي محمدرضاشاه که در 4 ابان 1298ش در تهران به دنيا آمد، يکي از چهرههاي معروف تاريخ معاصر ايران ميباشد. او که از جسارت و شجاعت بيشتري نسبت به محمدرضا برخوردار بود، در جاي جاي تاريخ عصر پهلوي حضوري مستقيم داشت و در جهت حفظ و بقاي سلطنت پهلوي ميکوشيد. مهمترين نقشي که اشرف پهلوي در حيات تاريخ سياسي سلطنت پهلوي ايفاء نمود، کودتاي 28 مرداد 1332 و ساقط نمودن حکومت ملي دکتر مصدق بود. اشرف که در خلال سالهاي 1325 الي 1330 يکي از مهرههاي پرنفوذ...
نهضت مشروطيت، برآيند مطالبات جامعة ايران در مقطع تاريخي سال 1285 هجري خورشيدي بود. آشکار است که اين نهضت بر دربار و قاجار تحميل شده بود. به همين علت، طبيعي بود که از فرداي پيروزي نهضت، کشمکشهايي ميان دربار و رهبران نهضت به وجود بيايد. هنگام انتخاب نمايندگان محلس، بخشي از اين کشمکشها خود را نشان دادند. بدبيني نمايندگان تبريز در مجلس شوراي ملي نسبت به وليعهد، محمدعلي ميرزا، يکي ديگر از زمينههاي رويارويي ميان دربار و مشروطهخواهان بود. کارشکنيهاي حکام ايالات و تن ندادن آنها به مقتضيات حکومت مشروطه، از ديگر زمينههاي کشمکش بود. قضيه مجلس سنا و بحث بر سر ضرورت يا عدم ضرورت تشکيل آن،...